Nationaal rapport

België heeft geen specifiek migratiebeleid en -programma's voor start-ups of innovatieve ondernemers, aangezien deze categorieën niet opgenomen zijn in de Belgische migratiewetgeving. Als gevolg hebben onderdanen van derde landen die een bedrijf in België willen vestigen enkel de mogelijkheid van de procedure voor zelfstandigen via de beroepskaart. De betrokken wetgeving is vaag, onduidelijk en nog steeds gericht op de vereiste van een voorafgaande arbeidsvergunning om de Belgische economie te beschermen. Hierdoor krijgen de startende en innovatieve ondernemers uit derde landen te maken met een omslachtig, lang en onduidelijk proces, wat niet helpt om van België een aantrekkelijke startbestemming te maken.

België heeft echter wel een bedrijfsvriendelijke cultuur en heeft het potentieel om een ​​bloeiende zakelijke bestemming te zijn voor start-ups en innovatieve ondernemers uit derde landen. België heeft nieuwe bedrijven veel te bieden door middel van subsidies, investeringsprikkels, belastingvoordelen, een goed gelegen geografische ligging, de juiste sociaal-economische factoren en een ondernemersmentaliteit.

Hoewel ze op geen enkel niveau een prioriteit zijn, zijn de regionale autoriteiten de meerwaarde en het belang van start-ups uit derde landen gaan beseffen en werken ze aan een beleid en in Vlaanderen zelfs aan een wetswijziging. De grootste uitdaging zal zijn om de nodige politieke belangstelling te krijgen en de problemen met betrekking tot de bevoegdheidsverdeling in België te overwinnen.

EU Synthese Rapport

Dit syntheseverslag presenteert de belangrijkste bevindingen van de EMN-studie over migratieroutes voor start-ups en innovatieve ondernemers in 25 EU-lidstaten (inclusief België). De studie komt op het juiste moment, gezien de recente toename van toelatingsregelingen (inclusief visa en / of verblijfsvergunningen) voor innovatieve ondernemers en oprichters van start-ups in veel EU-lidstaten. De studie verkent, in een vergelijkend perspectief, de nationale en juridische beleidskaders voor de toelating van startende en innovatieve ondernemers uit derde landen. Erkennend dat speciale toelatingsregelingen slechts één middel zijn om start-ups aan te trekken, onderzoekt de studie een grote verscheidenheid aan beleidsmaatregelen en factoren die het aantrekken van startende oprichters en ondernemende individuen uit niet-EU-landen beïnvloeden.

• In ongeveer de helft van de lidstaten wordt het aantrekken van start-ups en innovatieve ondernemers uit derde landen erkend als beleidsprioriteit en maakt het deel uit van alomvattende nationale strategieën ter bevordering van een levendige ondernemerscultuur.
• De meeste specifieke regelingen voor start-ups zijn in de afgelopen drie jaar ingevoerd en de opzet van de regelingen verschillen aanzienlijk tussen de lidstaten.
• De meeste lidstaten verlenen oprichters van start-ups en ondernemers geen preferentiële toegang tot permanent verblijf.
• Er is een gebrek aan gegevens over de overlevingspercentages en de economische resultaten van de bestaande opstartschema's.